بسم ربّ الشهدا
امام حسین (ع) در دامن پدری چون علی (ع) و مادر بی نظیری که مادر تمام عالم است، میتواند به مرتبه ای برسد که آوای قیامش در برابر دستگاه طاغوت بعد از قرن ها همچنان به گوش آزادگان میرسد.
حضرت عباس با وجود فضیلت هایی که داشت ، تا لحظه شهادت امام حسین (ع) را به عنوان برادر نخواند و همیشه او را امام و ولی خود می دانست ، تا هنگام شهادت که حضرت زهرا (س) بر بالین آن حضرت حاضر شد ، و او را پسرم خطاب کرد .انجا بود که ابالفضل عباس فرمود: اخا ادرک اخاک»
بسم الله الرحمن الرحیم
قدر لحظات جوانی خود را بدانید و مواظب باشید هرگز جز برای رضای خدا کاری نکنید. »
انسان وقتی برای رضای خدا کار میکند از اینکه کارش به نتیجه نرسد ناراحت نمیشود، از اینکه کارش خیلی سر و صدا کند و توی چشم دیگران برود هم خوشحال نمیشود؛ ملاک خوشحالی و نارحتی اش در رضایت خدا است.
و این خود یعنی صبر، وقتی با دو کنایه و تشرِ دیگران خودت را نبازی و ناراحت نشوی و به کارت ادامه بدهی و کارت را انجام بدهی یعنی آدم صبوری هستی.صبر یعنی همین یعنی استقامت تا حصول نتیجه. و نتیجه ما چیزی نیست جز رضای خدا.
پس وقتی برای رضای خدا کار کنیم ، دیگر ناراحتی و خوشحالی مان بسته به رضایت خداست و نه دیگر عوامل که در شکست هم اگر رضای خداست ما آن را طالبیم و از موانع سر راه نمیترسیم و چون کار برای رضای خداست حتی با شکست های مادیِ دنیوی هم دلسرد نمیشویم و به کارمان ادامه میدهیم و همین میشود صبر!
و چقدر حرف نگفته است "صبر" . . .
درباره این سایت